Sprężone powietrze jest jednym z najpopularniejszych nośników energii. Wiąże się to z szeregiem zalet takich jak dostępność surowca, uniwersalność, przyjazność dla środowiska i brak problemów eksploatacyjnych. Jednak specyfika pracy maszyny oraz zanieczyszczenia obecne w powietrzu atmosferycznym sprawiają, że sprężone powietrze nie zawsze jest idealnie czyste. Z tego powodu powstało pojęcie klas czystości powietrza, pozwalających na określenie rodzaju niezbędnej filtracji i przygotowania do danego zastosowania.

Klasa czystości powietrza – co oznacza?

Wśród licznych przedsiębiorstw korzystających z instalacji sprężonego powietrza znajdują się między innymi zakłady przemysłu spożywczego, medycznego, farmaceutycznego, laboratoria oraz takie firmy jak mleczarnie czy browary. W takich przypadkach konieczne stało się stworzenie klasyfikacji wytwarzanego sprężonego powietrza oraz określenie wymogów dotyczących jego czystości w danych procesach technologicznych i branżach. Obecnie klasy czystości powietrza określane są przez normę ISO 8573-1. Zawiera ona informację o zawartości trzech głównych rodzajów zanieczyszczeń w gotowym produkcie:

• Oleju – określone stężeniem oleju w miligramach na metr sześcienny. Czynnik ten jest wykluczony przez sprężarki bezolejowe.
• Ciał stałych – określono tu maksymalne stężenie elementów na metr sześcienny oraz ich maksymalna wielkość, podawana w mikrometrach.
• Wody – z oznaczonym tzw. punktem rosy, czyli temperaturą, poniżej której w danym ciśnieniu roboczym para wodna zmienia się w ciecz.

Według wspomnianej normy klasa czystości podawana jest jako ciąg trzech cyfr, które oznaczają ilość poszczególnych zanieczyszczeń w podanej wyżej kolejności: olej – ciała stałe – woda.
Przykładowo, klasa czystości 1-1-2 oznacza, że zanieczyszczenia olejem i cząstkami stałymi powinny mieścić się w pierwszej klasie czystości, a ilość wody – w drugiej.

Sprężarka

Sprężarka, nazywana także kompresorem, to główny element każdej instalacji sprężonego powietrza. Jej główną rolą jest podwyższenie ciśnienia gazu lub wymuszenie przepływu. Kompresory są urządzeniami szeroko rozpowszechnionymi przede wszystkim w przemyśle, ale także w transporcie i gospodarstwach domowych. Wyróżnia się kilka rodzajów tych urządzeń, klasyfikując je zazwyczaj ze względu na budowę, liczbę stopni lub rodzaj sprężanego czynnika.

To właśnie sprężarka, oprócz atmosfery, jest głównym źródłem zanieczyszczeń obecnych w sprężonym powietrzu. O ile podczas samego procesu sprężania powietrza następuje kompresja i zagęszczenie zanieczyszczeń obecnych w powietrzu atmosferycznym, to możliwe jest także zanieczyszczenie go olejem, który krąży w pompie oraz module śrubowym kompresora.

Klasa czystości powietrza – dlaczego jest ważna?

Przekroczenie granicznych parametrów dla danej klasy czystości powietrza może powodować przyspieszone zużycie elementów infrastruktury oraz zwiększenie braków produkcyjnych. Wywołuje to także ograniczenie dostępności urządzeń oraz zwiększa ryzyko zawodności procesów. Dlatego kluczowym aspektem, który należy wziąć pod uwagę przy konieczności zachowania odpowiedniego stopnia czystości medium, jest wybór urządzenia. W standardowych sprężarkach śrubowych elementy sprężające są uszczelniane i chłodzone za pomocą oleju. Dlatego w przemyśle medycznym, farmaceutycznym, spożywczym czy w produkcji półprzewodników, zastosowanie znajdują sprężarki śrubowe bezolejowe.

Klasa czystości powietrza pozwala na precyzyjne określenie ilości danego rodzaju zanieczyszczeń w sprężonym powietrzu. Dostępne na rynku urządzenia, takie jak sprężarki bezolejowe, pozwalają na spełnienie wymagań najwyższej jakości oraz wyśrubowanych norm, dzięki czemu produkcja przebiega w sposób niezawodny, gwarantując bezpieczeństwo i czystość produktu.